Իրանի պաշտպանության նախարար, բրիգադի գեներալ Ազիզ Նասիրզադեն կիրակի օրը նախազգուշացրել է, որ ամերիկացիները չեն կարող սպառնալ Իրանին, քանի որ ամբողջ տարածաշրջանում նրանց բազաները գտնվում են Իրանի նշանառության տակ։ «Մենք թշնամի չենք մեր հարևան երկրներին, նրանք մեր եղբայրներն են, բայց նրանց տարածքում գտնվող ամերիկյան բազաները կդառնան մեր թիրախները», - շեշտել է Նասիրզադեն։               
 

«Եվրոպան ինքն էլ շահագրգռված է իր սահմանների ընդլայնմամբ»

«Եվրոպան ինքն էլ շահագրգռված է իր սահմանների ընդլայնմամբ»
26.12.2017 | 10:35

Երբ Հայաստանն անդամակցեց ԵԱՏՄ-ին, իսկ ԵՄ-ը Հայաստանի նկատմամբ նեղացածի կեցվածք էր ընդունել՝ 2013-ին «Վեդի ալկո» ընկերության նախագահը մեզ հետ զրույցում նշեց, որ եթե հնարավոր լինի իրականացնել «և՛-և՛»-ի քաղաքականությունը, Եվրոպան կգտնի համագործակցության տարբերակ նոր ձևաչափով: Այսօր «և՛-և՛»-ի քաղաքականությունն իրականություն է դառնում: Ինչքանո՞վ այն Հայաստանի համար օգտակար կլինի քաղաքական և տնտեսական դաշտում: Այս հարցի շուրջ զրուցեցինք «Վեդի ալկո» ընկերության նախագահ ՄԱՆՎԵԼ ՂԱԶԱՐՅԱՆԻ հետ:

-Երբ խոսում ենք տնտեսական շահից, բնականաբար, դրա տակ ենթադրվում է նաև քաղաքականը,- ասաց պարոն Ղազարյանը:- Երբ ցանկացած երկիր, հանդիսանալով որևէ խոշոր կառույցի անդամ, մտադրություն է ունենում զուգահեռաբար անդամակցելու նաև մեկ այլ խոշոր կառույցի, ապա, ինչպես ընդունված է գործակցության սկզբունքից ելնելով, քննարկում է այդ հարցը այն կառույցի հետ, որին անդամակցում է: Այս տեսակետից, կարծում եմ, քաղաքական դաշտում լուրջ խնդիրներ չեն առաջանա: Ճիշտ է, ռուսական որոշ լրատվամիջոցներ այլ գնահատականներ են հնչեցնում, համեմատելով Հայաստանը ՈՒկրաինայի և Վրաստանի հետ, սակայն չմոռանանք, որ աշխարհի բոլոր երկրները հետապնդում են իրենց շահերը, սրանից ելնելով, ռուսական որոշ լրատվամիջոցների հիստերիան կարող է սպասարկել և՛ թուրքական, և՛ ադրբեջանական դաշտում մեկ այլ խոշոր խաղացողի շահերը: Հայաստանը ՈՒկրաինայի և Վրաստանի հետ համեմատվելու եզրեր չունի: Ավելին, ՌԴ-ի հետ մեր փոխհարաբերությունները շատ ավելի բարձր մակարդակի վրա են և ավելի ամուր, քան որևէ վերլուծաբան կարող է պատկերացնել: Այո, և՛ ԵԱՏՄ-ի, և՛ ԵՄ-ի հետ անդամակցության մեջ որևէ վտանգ չեմ տեսնում: Հակառակը, շատ ողջունելի է, որ Եվրոպան կարևորում է Հայաստանը, որպես հնագույն և եվրոպական արժեքներ կրող երկիր, և գտնվեց մեզ համար համագործակցության հստակ ձևաչափ: Հայաստանը թեկուզ փոքրիկ, բայց կամրջի դեր կարող է ունենալ ԵԱՏՄ-ի և ԵՄ-ի միջև: Այնպես որ, վստահ եմ՝ թե՛ Մոսկվան, թե՛ Բրյուսելը համաձայն էին այդ գործընթացին: Չմոռանանք նաև, որ Եվրոպան ինքն էլ շահագրգռված է իր սահմանների ընդլայնմամբ: Ի վերջո, սա փաստում է նաև Հայաստանի արտաքին քաղաքականության ճկունության մասին, ինչը շատ կարևոր է քաղաքական դաշտում:
-ԵԱՏՄ-ի և ԵՄ-ի միջև փոքրիկ կամրջի տնտեսական դիվիդենդները զգալի կլինե՞ն: Ի դեպ, ԵԱՏՄ-ին անդամակցության դեմ եղողներն այսօր էլ պնդում են, որ տնտեսական զարգացման և ապրանքաշրջանառության ծավալների ավելացման սպասումները չարդարացան: Կիսու՞մ եք այս տեսակետը:
-Այսինքն, ի՞նչ էին սպասում, սպասում էին, որ ԵԱՏՄ-ին անդամակցելուց հետո երկնքից երեք խնձոր պետք է ընկներ, որից մեկը գոնե մե՞րը պետք է լիներ: Ընդհանուր վիճակագրական թվերին չեմ տիրապետում, սակայն վստահաբար կարող եմ ասել՝ ԵԱՏՄ-ին անդամակցելուց հետո ապրանքաշրջանառության ծավալները զգալիորեն աճել են: Մասնավորապես, զգալիորեն ավելացել է հայկական գինիների իրացումը ռուսական շուկայում: Երբ Հայաստանը սկսեց գինի արտահանել, ռուսները զարմանում էին և ասում. «Հայկական կոնյակը գիտենք, բայց գինու մասին նոր ենք լսում»: Սակայն այսօր արդեն հայկական գինին տարածված է Ռուսաստանում: Ի դեպ, հայկական գինու և գյուղմթերքների իրացմանը նպաստում է նաև զբոսաշրջությունը, որի ծավալների աճը այս տարի նկատելի էր: Սրա հետ մեկտեղ չպետք է մոռանալ, որ ԵԱՏՄ-ն ընդամենը մի քանի տարվա պատմություն ունի, հետևաբար, ընթացքում պետք է ի հայտ գային խնդիրներ, որոնք լուծման կարիք ունեն: Այո, շատ բաներ կան, որոնք դեռևս կայանալու գործընթացում են: Միևնույն ժամանակ պետք է նկատեմ, որ այս կառույցի միջոցով մենք՝ գործարարներս, ստացել ենք ապրանքների իրացման շատ լայն հնարավորություն: Երբ խոսվում է ընդհանուր տնտեսական դաշտի զարգացումից, ապա պետք է նկատենք, որ Հայաստանը վերջին 20 տարում, կամա թե ակամա, վերածվել է գյուղատնտեսական երկրի: Սա ոչ թե ներքին, այլ արտաքին քաղաքականության արդյունք է, որն ուղղված չէ միայն Հայաստանի դեմ: Եթե ուշադիր հետևենք ընթացող գործընթացներին, ապա պարզորոշ է, որ Արևմուտքին ձեռք չի տալիս, որ հետխորհրդային երկրները լինեն տնտեսապես հզոր, ունենան զարգացած արդյունաբերություն: ՈՒկրաինան հզոր արդյունաբերական երկիր էր մինչ ԵՄ-ի հետ ասոցացման պայմանագրի կնքումը, վստահ եմ, որ Արևմուտքին բոլորովին էլ պետք չէ հզոր արդյունաբերությամբ ՈՒկրաինան: Այս մոտեցումը պայմանավորված է նաև սեփական արտադրողներին հնարավոր մրցակցությունից զերծ պահելու խնդրով: Բոլոր դեպքերում, ես լավատես եմ ու վստահ, որ պետության և գործարար հատվածի արդյունավետ աշխատանքի արդյունքում կունենանք լավ արդյունք: Ինչ վերաբերում է ԵՄ-ի հետ հնարավոր անդամակցությունից հետո Հայաստանի տնտեսական շահին, ապա դա ևս նկատելի կլինի: Եթե մենք Եվրոպայից ուրիշ ոչ մի ակնկալիք չունենանք, և միայն «էժան փողեր» Հայաստան ներմուծվեն, արդեն ձեռքբերում է: Այսինքն, եթե եվրոպական բանկերը Հայաստան գան, հնարավորություն կստեղծվի, որ ժողովուրդն օգտվի շատ ցածր` 1-5 տոկոսադրույքով վարկերից: Բնականաբար, սա կմեծացնի մրցակցությունը ՀՀ-ի բանկային համակարգում: Պարզ է, որ ցածր տոկոսադրույքով վարկերը կնպաստեն տնտեսության զարգացմանը: Բոլորս էլ գիտենք, որ մեր ժողովուրդը աշխատասեր, երկիր շենացնող ժողովուրդ է, և այս գործոնն աշխատեցնելու համար անհրաժեշտ են «էժան փողեր»: ԵՄ-ի շուկան մեզ համար ավելի գրավիչ է, քանի որ այստեղ գներն ավելի բարձր են: Հայաստանի գյուղատնտեսական արտադրանքն իր համային հատկանիշներով և որակով ևս բարձր է, քանի որ էկոլոգիապես մաքուր է, հետևաբար, ավելի համեղ է եվրոպականի համեմատ: Սակայն այս շուկայում պահանջարկ ձևավորելու համար ևս ժամանակ է պահանջվում, քանի որ կա ճանաչելիության խնդիր:


Զրույցը` Ժասմեն ՎԻԼՅԱՆԻ

Դիտվել է՝ 4491

Հեղինակի նյութեր

Մեկնաբանություններ